um sanctissimum
Eucharistiæ Sacramentum, quo Nos Christus Dominus sacri sui Corporis
participes effecit, atque apud Nos usque ad consummationem sæculi
permanere decrevit, maximum sit omnium Sacramentorum, illudque in
sacra Missa conficiatur, ac pro peccatis totius populi Deo Patri
offeratur; sane omnino conveniens est, ut qui omnes unum sumus in uno
corpore, quod est Ecclesia, et de uno corpore Christi participamus,
una et eadem celebrandi ratione, uniusque officii et ritus
observatione in hoc ineffabili et tremendo sacrificio utamur. Quod cum
Romani Pontifices prædecessores Nostri semper optarint, atque in hoc
diu multumque desudarint, tum in primis fel. rec. Pius Papa V Missale
Romanum ex Decreto sacri Concilii Tridentini ad veterem et
emendatiorem normam restitui, Romæque imprimi curavit. Qui etsi
multis propositis pœnis severissime caverit, ne quid illi vel
adderetur, vel ulla ratione demeretur; tamen, progressu temporis, sive
typographorum, sive aliorum temeritas et audacia effecit, ut multi in
ea quæ his proximi annis excusa sunt Missalia, errores irrepserint,
quibus vetustissima illa sacrorum Bibliorum versio, quæ etiam ante S.
Hieronymi tempora celebris habita est in Ecclesia, et ex qua omnes
fere Missarum Introitus, et quæ dicuntur Gradualia et Offertoria
accepta sunt, omnino sublata est : Epistolarum et Evangeliorum textus,
qui hucusque in Missæ sollemnis prælectus est, multi in locis
perturbatus; ipsis Evangeliis diversa, ac prorsus insolita præfixa
initia; prima denique passim pro arbitrio immutata sint : cujus rei prætextus
fuisse videtur, ut omnia ad præscriptum sacrorum Bibliorum Vulgatæ
editionis revocarentur, quasi id alicui propria auctoritate, atque
Apostulica Sede inconsulta, facere licitum sit. Quod Nos
animadvertentes, pro Nostra pastorali sollicitudine, qua omnibus in
rebus, ac præcipue in sacris Ecclesiæ ritibus, optimam, eamque
veterem normam studemus tueri et conservare, primum prædicta Missalia
impressa sic depravata prohiberi et abrogari, eorumque usum in
celebratione Missarum interdici jussimus, nisi ad præscriptum
exemplaris sub ipso Pio V editi integre in omnibus emendarentur : deinde mandavimus nonnullis venerabilibus fratribus nostris S. R. E.
Cardinalibus in sacris Litteris versati, et ecclesiasticæ
antiquitatis peritis, ut curam Missale ad pristinam et quam maxime
emendatam formam restituendi susciperent; qui pro sua erga Nos fide et
in Romanam Ecclesiam pietate et studio, adhibitis etiam aliis rerum
ecclesiasticarum peritis et eruditis viris, et veteribus Missalibus,
aliisque præterea libris, qui ad eam rem opportuni videbantur,
accurate perquisitis et diligenter inspectis, Missale Romanum suæ
integritati restituere, ac ipsius Pii V et eorum qui ab eo delecti
fuerant, laborem et diligentiam confirmare et comprobare curarunt.
Verum in eo munere peragendo factum est, ut nonnulla ex diligenti
librorum antiquorum collatione in meliorem formam redacta, et in
regulis et rubricis aliqua uberius et clarius expressa sint, quæ
tamen ex illorum principiis et fundamentis quasi deducta, illorum
sensum imitati potius, et supplere, quam aliquid novi afferre
videantur. Missale itaque quod idem Pius V ediderat, sic recognitum,
in Nostra Typographia Vaticana quam emendatissime imprimi, et ad
communem utilitatem publicari jussimus. Ut autem illius usus in
omnibus Christiani Orbis partibus, perpetuis futuris temporibus
conservetur, ipsum Missale in alma Urbe Nostra in eadem Typographia
tantum, et non alibi imprimi posse decernimus : extra Urbem vero juxta
exemplar in dicta Typographia nunc editum, et non aliter, hac lege
imprimi posse permittimus, ut nimirun typographis quibuscumque illud
imprimere volentibus, id facere liceat, requisita tamen prius et in
scriptis obtenta, dilectorum filiorum Inquisitorum hæreticæ
pravitati in iis locis in quibus fuerint, ubi vero non fuerint,
Ordinariorum locorum licentia; alioquin, si absque hujusmodi licentia
dictum Missale sub quacumque forma de cetero ipsi imprimere, aut
bibliopolæ vendere præsumpserint, typographi et bibliopolæ extra
Statum Nostrum Ecclesiasticum existentes, exconimunicationis latæ
sententiæ, a qua, nisi a Romano Pontifice, preterquam in mortis
articulo constituti, absolvi nequeant; in alma vero Urbe ac reliquo
Statu Ecclesiastico commorantes, quingentorum ducatorum auri de
Camera, ac amissionis librorum et typorum omnium, Cameræ prædictæ
applicandorum, pœnas absque alia declaratione irremissibiliter
incurrant eo ipso. Et nihilominus eorundem Missalium per eos de cetero
absque hujusmodi licentia imprimendorum aut vendendorum usum ubique
locorum et gentium sub eisdem pœnis perpetuo interdicimus et
prohibemus. Ipsi autem Inquisitores, seu Ordinarii locorum, antequam
hujusmodi licentiam concedant, Missalia ab ipsis typographis
imprimenda, et postquam impressa fuerint, cum hoc Missali auctoritate
Nostra recognito et nunc impresso, diligentissime conferant, nec in
illo aliquid addi vel detrahi permittant, nec in præmissis, prætextu
incuriæ typographorum, aut non factæ per correctores vel alios ab
ipsis forsitan deputandos diligentiæ, se aliquo modo excusare,
quodque in infrascriptas pœnas non incurrerint, allegare valeant, et
in ipsa licentia originali de collatione facta, et quod omnino
concordent, manu propria attestentur : cuis licentiæ copia initio, vel
in calce cujusque Misali semper imprimatur. Quod si secus fecerint,
Inquisitores videlicet privationis suorum officiorum, ac inhabilitatis
ad illa et alia in posterum obtinenda; Antistites autem et Ordinarii
locorum suspensionis a divinis, ac interdicti ab ingressu Ecclesiæ;
eorum vero Vicarii, privationis similiter officiorum et beneficiorum
suorum, et inhabilitatis ad illa et alia in posterum obtinenda, ac præterea
excommunicationis absque alia declaratione, ut præfertur, pœnas
incurrant eo ipso. Ceterum pauperum ecclesiarum, clericorum, et
personarum ecclesiasticarum, ac typographorum et bibliopolarum
quorumcumque indemnitatis ex benignitate Apostolica rationem habentes,
eisdem Missalia hactenus imprrssa penes se habentibus (iis dumtaxat
exceptis quæ auctoritate Nostra, ut supra dictum est, interdicta et
abrogata fuerunt), ut ea retinere, et illis uti, eaque vendere
respective possint, similiter permittimus et indulgemus.
Non
obstantibus licentiis, indultis, et privilegiis quibuscumque
typographis hactenus per Nos seu Romanos Pontifices prædecessores
Nostros, Missale prædictum Pii V imprimendi concessis, quæ per præsentes
expresse revocamus, et revocata esse volumus : necnon constitutionibus
et ordinationibus Apotolicis, generalibus vel specialibus, in
contrarium præmissorum quomodocumque concessis, confirmatis et
approbatis. Quibus omnibus, etiamsi de illis eorumque totis tenoribus,
specialis, specifica et expressa mentio habenda esset, tenores
hujusmodi præsentibus pro expressis habentes, hac vice dumtaxat
specialiter et expresse derogamus, ceterisque contrariis quibuscumque.
Volumus autem, ut præsentium transumptis, etiam impressis vel manu
alicujus Notarii publici subscriptis, et sigillo alicujus personæ in
dignitate ecclesiastica constitutæ munitis, eadem prorsus fides
haberetur, quæ ipsis præsentibus haberetur, si essent exhibitæ vel
ostensæ.
Datum
Romæ apud sanctum Marcum sub anulo Piscatoris, die VII Julii MDCIV,
Pontificatus Nostri anno xiii.
M. Vestrius Barbianus.