Introitus
Ps. 30, 3-4
sto mihi in
Deum protectórem, et in locum refúgii, ut salvum me fácias :
quóniam firmaméntum meum et refúgium meum es tu : et propter
nomen tuum dux mihi eris, et enútries me.
Ps. ibid., 2. In
te, Dómine, sperávi, non confúndar in ætérnum : in justítia
tua líbera me et éripe me.
V). Glória Patri.
Esto.
Oratio
reces nostras,
quaésumus, Dómine, cleménter exáudi : atque, a peccatórum
vínculis absolútos, ab omni nos adversitáte custódi.
Per Dóminum.
¶
Orationes pro diversitate Temporum
assignatæ, ut post diem 29 Decembris supra,
[↑]
vel post Dominicam Tertiam
post Epiphaniam supra.
[↑]
Léctio Epístolæ beáti Pauli
Apóstoli
ad Corínthios
I Cor. 13, 1-13
ratres : Si
linguis hóminum loquar et Angelórum, caritátem autem non
hábeam, factus sum velut æs sonans aut cýmbalum tínniens. Et
si habúero prophétiam, et nóverim mystéria ómnia et omnem
sciéntiam : et si habúero omnem fidem, ita ut montes
tránsferam, caritátem autem non habúero, nihil sum. Et si
distribúero in cibos páuperum omnes facultátes meas, et si
tradídero corpus meum, ita ut árdeam, caritátem autem non
habuero, nihil mihi prodest. Cáritas patiens est, benígna
est : cáritas non æmulátur, non agit pérperam, non inflátur,
non est ambitiósa, non quærit quæ sua sunt, non irritátur,
non cógitat malum, non gaudet super iniquitáte, congáudet
autem veritáti : ómnia suffert, ómnia credit, ómnia sperat,
ómnia sústinet. Cáritas numquam éxcidit : sive prophétiæ
evacuabúntur, sive linguæ cessábunt, sive sciéntia
destruétur. Ex parte enim cognóscimus, et ex parte
prophetámus. Cum autem vénerit quod perféctum est,
evacuábitur quod ex parte est. Cum essem párvulus, loquébar
ut párvulus, sapiébam ut párvulus, cogitábam ut párvulus.
Quando autem factus sum vir, evacuávi quæ erant párvuli. Vidémus nunc per spéculum in ænígmate : tunc autem fácie ad
fáciem. Nunc cognósco ex parte : tunc autem cognóscam, sicut
et cógnitus sum. Nunc autem manent fides, spes, cáritas, tria hæc : major
autem horum est cáritas.
Graduale. Ps. 76, 15 et 16. Tu
es Deus qui facis mirabília solus : notam fecísti in
géntibus virtútem tuam. V).
Liberásti in bráchio tuo pópulum tuum, fílios Israël
et Joseph.
Tractus. Ps.
99, 1-2. Jubiláte Deo, omnis terra :
servíte Dómino in lætítia. V).
Intráte in conspéctu ejus in exsultatióne : scitóte, quod
Dóminus ipse est Deus. V). Ipse
fecit nos, et non ipsi nos : nos autem pópulus ejus, et oves
páscuæ ejus.
Sequéntia sancti Evangélii secúndum
Lucam
Luc. 18, 31-43
n illo témpore
: Assúmpsit Jesus duódecim, et ait illis : Ecce, ascéndimus
Jerosólymam, et consummabúntur ómnia, quæ scripta sunt per
Prophétas de Fílio hominis. Tradátur enim Géntibus, et
illudétur, et flagellábitur, et conspuétur : et postquam
flagelláverint, occídent eum, et tértia die resúrget. Et
ipsi nihil horum intellexérunt, et erat verbum istud
abscónditum ab eis, et non intellegébant quæ dicebántur.
Factum est autem, cum appropinquáret Jéricho, cæcus quidam
sedébat secus viam, mendícans. Et cum audíret turbam
prætereúntem, interrogábat, quid hoc esset. Dixérunt autem
ei, quod Jesus Nazarénus transíret. Et clamávit, dicens :
Jesu, fili David, miserére mei. Et qui præíbant, increpábant
eum, ut tacéret. Ipse vero multo magis clamábat : Fili
David, miserére mei. Stans autem Jesus, jussit illum addúci
ad se. Et cum appropinquásset, interrogávit illum, dicens :
Quid tibi vis fáciam?
At ille dixit : Dómine, ut vídeam. Et Jesus
dixit illi : Réspice, fides tua te salvum fecit. Et conféstim vidit, et sequebátur illum, magníficans Deum. Et omnis plebs ut vidit, dedit laudem Deo.
Credo.
Offertorium. Ps. 118, 12-13.
Benedíctus es, Dómine, doce me
justificatiónes tuas : in lábiis meis pronuntiávi ómnia
judícia oris tui.
Secreta
æc hóstia,
Dómine, quaésumus, emúndet nostra delícta : et, ad
sacrifícium celebrándum, subditórum tibi córpora mentésque
sanctíficet. Per Dóminum.
Aliæ
Secretæ,
ut supra,
[↑]
vel
supra.
[↑]
Præfatio
de Ssma Trinitate.
Communio. Ps.
42, 4. Introíbo
ad altáre Dei, ad Deum, qui lætíficat juventútem meam.
Postcommunio
úpplices te
rogámus, omnípotens Deus : ut, quos tuis réficis sacraméntis,
tibi étiam plácitis móribus dignánter deservíre concédas.
Per Dóminum.
Aliæ
Postcommuniones, ut supra,
[↑]
vel
supra.
[↑]
V).
Benedicámus Dómino. R). Deo
grátias.