¶ Si sollemnis benedictio
Nuptiarum, intra Missam, facienda sit die Dominica, vel alio die Festo, sive de præcepto, licet suppresso, sive Duplici I vel II classis, aut in Octavis Epiphaniæ, Paschatis, Pentecostes aut Corporis Christi, vel in Feriis ac Vigiliis
privilegiatis, dicatur
Missa de Officio occurrenti, cum
Glória in excélsis et Credo, si illa Missa id requirat, et cum Commemoratione sequentis Missæ pro Sponso et Sponsa, et reliquis, quæ pro Communione, et
complemento benedictiónis in ea habentur.
Si autem sollemnis benedíctio Nuptiarum, intra Missam, facienda sit aliis diebus,
etiamsi in iis occurrat Festum duplex majus vel minus,
dicatur sequens Missa
votiva pro Sponso et Sponsa,
præterquam in Commemoriatione
Omnium Fidelium Defunctorum,
in qua et Missa votiva et sollemnis benedíctio nuptialis prohibentur.
Introitus
Tob. 7, 15; 8, 19
eus Israël conjúngat
vos :
et ipse sit vobíscum, qui
misértus est duóbus únicis : et nunc, Dómine, fac eos
plénius benedícere te (T.
P. allelúja, allelúja). Ps.
127, 1. Beáti omnes,
qui timent Dóminum : qui ámbulant in viis ejus. V). Glória Patri. Deus Israël.
Oratio
xáudi nos, omnípotens et miséricors Deus :
ut, quod nostro ministrátur
offício, tua benedictióne
pótius impleátur. Per Dóminum.
Léctio Epístolæ
beáti Pauli Apóstoli ad Ephésios
Ephes. 5, 22-33
ratres : Mulíeres viris suis súbditae sint, sicut Dómino; quóniam vir caput
est mulíeris, sicut
Christus caput est Ecclésiæ
: Ipse, salvátor córporis ejus. Sed sicut
Ecclésia subjécta est Christo, ita et mulíeres viris suis in ómnibus. Viri, dilígite uxóres vestras, sicut et Christus diléxit Ecclésiam, et seípsum trádidit pro ea, ut illam
sanctificáret, mundans lavácro aquæ in verbo vitæ, ut
exhibéret ipse sibi gloriósam Ecclésiam, non habéntem máculam, aut rugam, aut
áliquid hujúsmodi, sed ut sit sancta et immaculáta. Ita et viri debent dilígere uxóres suas, ut córpora sua. Qui suam uxórem díligit,
seípsum díligit. Nemo enim umquam carnem
suam ódio hábuit, sed nutrit,
et fovet eam, sicut et Christus Ecclésiam :
quia membra sumus córporis ejus, de carne ejus et de óssibus ejus. Propter hoc relínquet homo patrem et matrem suam, et adhærébit uxóri suæ :
et erunt duo in carne una.
Sacraméntum hoc magnum est,
ego autem dico in
Christo, et in Ecclésia. Verúmtamen
et vos sínguli, unusquísque uxórem suam, sicut seípsum
díligat
: uxor autem tímeat
virum suum.
Graduale. Ps.
127, 3. Uxor tua sicut vitis abúndans
in latéribus domus tuæ. V). Fílii tui sicut
novéllæ olivárum in circúitu mensæ tuæ.
Allelúja, allelúja. V). Ps.
19, 3. Mittat vobis Dóminus auxílium de sancto : et de Sion tueátur vos. Allelúja.
Post Septuagesimam,
omissis Allelúja, et Versu sequenti, dicitur
Tractus. Ps.
127, 4-6. Ecce, sic benedicétur
omnis homo, qui timet Dóminum. V). Benedícat tibi Dóminus ex Sion : et vídeas bona Jerúsalem ómnibus diébus vitae tuæ. V). Et vídeas fílios filiórum tuórum :
pax super Israël.
Tempore autem Paschali omittitur Graduale, et ejus loco dicitur :
Allelúja, allelúja. V). Ps. 19,
3. Mittat vobis Dóminus auxílium de sancto : et de Sion tueátur vos. Allelúja. V). Ps.
133, 3. Benedícat vobis Dóminus ex Sion :
qui fecit cælum et terram. Allelúja.
Sequéntia
sancti Evangélii secúndum
Matthaéum
Matth. 19, 3-6
n illo témpore : Accessérunt ad Jesum pharisaéi, tentántes eum et dicéntes: Si licet hómini dimíttere uxórem suam quacúmque
ex causa? Qui respóndens, ait
eis :
Non legístis, quia qui fecit hóminem ab inítio, másculum et féminam fecit eos? et dixit: Propter hoc dimíttet homo patrem et matrem, et adhærébit uxóri suæ, et erunt duo in carne una. Itaque
jam non sunt duo, sed una
caro. Quod ergo Deus conjúnxit,
homo non séparet.
Offertorium.
Ps. 30, 15-16. In te sperávi,
Dómine :
dixi : Tu es Deus meus :
in mánibus tuis témpora mea (T. P.
allelúja).
Secreta
úscipe, quaésumus, Dómine, pro sacra connúbii lege munus oblátum : et, cujus largítor es óperis, esto dispósitor. Per Dóminum. [→]
Dicto Pater noster, Sacerdos antequam dicat
Libera nos, quaésumus, Dómine, stans in cornu Epistolæ versus Sponsum et Sponsam ante Altare genuflexos,
dicit super eos sequentes Orationes :
Orémus.
Oratio
ropitiáre, Dómine,
supplicatiónibus nostris,
et institútis tuis, quibus propagatiónem humáni géneris ordinásti, benígnus assíste :
ut, quod te auctóre júngitur, te auxiliánte servétur. Per Dóminum.
Orémus.
eus, qui potestáte
virtútis tuæ de níhilo cuncta fecísti: qui dispósitis universitátis exórdiis, hómini, ad imáginem Dei facto, ídeo inseparábile mulíeris adjutórium condidísti, ut femíneo córpori de viríli dares carne princípium, docens, quod ex uno placuísset instítui, numquam licére disjúngi : Deus, qui tam excellénti mystério conjugálem cópulam consecrásti, ut Christi et Ecclésiæ sacraméntum præsignáres in foédere nuptiárum : Deus, per quem múlier júngitur viro, et socíetas principáliter ordináta ea benedictióne donátur, quæ sola nec per originális peccáti pœnam nec per dilúvii est abláta senténtiam : réspice propítius super hanc fámulam tuam, quæ, maritáli
jungénda consórtio, tua
se éxpetit protectióne muníri : sit in ea jugum dilectiónis et pacis : fidélis et casta nubat in Christo, imitatríxque sanctárum permáneat feminárum : sit amábilis viro suo, ut Rachel : sápiens, ut Rebécca : longaéva et fidélis, ut Sara : nihil in ea
ex áctibus suis ille auctor prævaricatiónis
usúrpet : nexa fídei mandatísque permáneat : uni thoro juncta, contáctus illícitos fúgiat : múniat infirmitátem suam robóre disciplínæ
: sit verecúndia gravis, pudóre venerábilis, doctrínis cæléstibus erudíta : sit fœcunda in sóbole, sit probáta
et ínnocens : et ad beatórum
réquiem atque ad cæléstia regna pervéniat : et vídeant ambo fílios filiórum suórum, usque in tértiam et quartam generatiónem, et ad optátam pervéniant senectútem. Per eúndem Dóminum.
¶ Tunc Sacerdos reversus ad
medium Altaris dicat Líbera nos, quaésumus,
Dómine, et reliqua more solito; et postquam
sumpserit Sanguinem, communicet Sponsos : et prosequatur Missam.
Communio.
Ps. 127, 4 et 6. Ecce, sic benedicétur omnis homo, qui timet Dóminum : et vídeas fílios
filiórum tuórum : pax
super Israël (T. P.
allelúja).
Postcommunio
uaésumus,
omnípotens Deus : institúta providéntiæ tuæ pio favóre comitáre; ut, quos legítima societáte connéctis, longaéva pace custódias. Per Dóminum.
¶ Dicto Benedicámus Dómino, vel, si Missæ illius diei conveniat,
Ite, Missa est, Sacerdos antequam populo benedícat, conversus ad Sponsum et Sponsam, dicat:
eus, Abraham, Deus Isaac et Deus
Jacob sit vo-bíscum : et ipse adímpleat benedictiónem suam in vobis : ut videátis fílios filiórum vestrórum usque ad tértiam et quartam generatiónem, et póstea vitam ætérnam habeátis sine fine : adjuvánte Dómino nostro Jesu Christo, qui cum Patre et Spíritu Sancto vivit et regnat Deus, per ómnia saécula sæculórum. R). Amen.
¶ Moneat eos Sacerdos
sermone gravi, ut sibi invicem
servent fidem : orationis tempore, et præsertim jejuniorum ac sollemnitatum, casti maneant : et vir uxorem, atque uxor virum diligat
: et in timore Dei permaneant. Postea
eos aspergat aqua benedicta, et dicto Pláceat tibi,
sancta Trínitas, det benedictionem : et legat, ut solitum est, Evangelium S.
Joannis : In princípio erat Verbum, vel aliud, juxta Rubricas.
